միզարգելություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mizɑɾɡɛlutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ միզարգելութիւն
վանկեր՝ մի•զար•գե•լու•թյուն
Գոյական
- հիվանդություն, որի ժամանակ հիվանդը չի կարողանում մեզը պահել (գոզկապ)
Հոմանիշներ
խմբագրել- միզակապ (ախտբ․), միզակապություն, միզախանգարում, գոզկապ (ժղ․), գոզարգելություն, միզարգելք, գեզարգելք, գոզացավություն (հզվդ․), միզագրավ, միզագրավություն, հանգուստ (գվռ․), շեռկապ, շեռկապություն, շռատ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։