մինուս
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [miˈnus]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ մի•նուս
Գոյական
- թվաբանական նշան, որ ցույց է տալիս, թե տվյալ թիվը հանվելու է մյուս թվից (գրվում է (-) նշանով) (մաթ.)
- բացասական հոսանք, լիցք (ֆիզ)
- բացասական մեծություն
- բարեխառնության աստիճաններ նշանակելիս, զրոյից ցածր աստիճան
- պակասություն, թերություն (փխբ․)
- դպրոցական գնահատականների աջ կողմից դրված, պակաս, ոչ լրիվ
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե´ս թերություն, պակասություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Ստուգաբանություն
խմբագրել< минус < լատ․ minus ավելի փոքր, ամենափոքր
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։