միջոցի անուղղակի խնդիր երկրորդական նախադասություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [mid͡ʒɔt͡sʰi ɑnuʁːɑki χndiɾ ɛɾkɾɔɾdɑkɑn nɑχɑdɑsutʰˈjun]

Բացատրություն

1. (լեզվբ․) այն երկրորդական նախադասությունը, որը գլխավոր նախադասության որևէ անդամի միջոցի անուղղակի խնդիր լրացման պաշտոն է կատարում. ◆ «Նա զննեց բոլոր գործիքները, բայց էլի սկսեց նվագել նրանով, որով միշտ նվագում էր»

Հոմանիշներ

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ придаточное предложение косенного дополнения орудия действия (ru) ‎(pridatočnoje predloženije kosennovo dopolnenija orudija dejstvija)
• անգլերեն՝
• ֆրանսերեն՝
• գերմաներեն՝

Աղբյուրներ

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։