Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ միտումնաւոր

վանկեր՝ մի•տում•նա•վոր 

Ածական

  1. որոշ դիտավորություն, միտում ունեցող
  2. որոշակի մտադրությամբ, նպատակով կատարվող, վարվող

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. դիտավորյալ, դիտումնավոր, միտումավոր, միտումնալի, ձգտումնավոր (արևմտհ․), կանխակալ, նպատակավոր (հզվդ․), նպատակավորյալ, մտքով (գվռ․)

Արտահայտություններ խմբագրել

Ստուգաբանություն խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել