Հայերեն դարձվածք

  1. կարևորություն տալ․ կարևոր համարել ◆ -Դրա հետ գլուխ դնել չի լինի, մի քոսոտ գառ հրեցի առջևը՝ բանի տեղ չդրեց։ (Հրանտ Մաթևոսյան) ◆ -Կրակում են, կրակեն, դու հե՜չ բանի տեղ մի դնի, հանգիստ կաց քեզ համար։ Ստեփան Զորյան ◆ Խանումը և ոչ իսկ բանի տեղ էր դնում նրանց ներկայությունը։ Վրթանես Փափազյան ◆ «Անտիպ չունիմ, ինչ որ գրած եմ, տպված են, անտիպ ըլլալով այս դիմագծությունս է , եթե աս ալ բանի մը տեղ դնենք»։ (Հակոբ Մնձուրի) ◆ Մահմատ-Հասանի գլխի համար հազար մանեթներ ա խոստացած՝ դու ըսկի բանի տեղ չես քցում։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ -Ընչի պիտի երես առած լակոտների արածները բանի տեղ գցեն։ ն
  2. նշանակություն, արժեք տալ ◆ Բայց այժմ մնացել էր միայն անունը և ոչ ոք նրան բանի տեղ չէր դնում՝ ոչ իրենք բեյերը, ոչ կինը և ոչ հարևանները։ (Ակսել Բակունց) ◆ Բուժքույրերը նրան այլևս չեն հարգում, բանի տեղ չեն դնում։ (Աղասի Այվազյան) ◆ Չէին սիրեր «ազգասեր», նոր գաղափարներու ներկայացուցիչ, ժամն ու Աստվածը բանի տեղ չդնող «Գրիգորիկ»ը։ Հակոբ Օշական ◆ Նա օժիտ չուներ, ոչ էլ հույս և ոչ մի միջոց, թե մի հարուստ ու դիրքով մարդ կծանոթանար իր հետ, բանի տեղ կդներ իրեն։Մոպասան
  3. անտեսել ◆ Հանգիստ նրան առարկեց Մերուժանը, աշխատելով բանի տեղ չդնել իրեն հասցված վիրավորանքը։ Պերճ Զեյթունցյան ◆ Բանի տեղ չէր դրեր այս չնչին անհանգստությունն, որուն վրա հիմակ ավելցակ էր չոր ու ընդհատյալ հազ մը։ (Գրիգոր Զոհրապ) ◆ համեմատության համար՝-Հանաք մասխարություն չէ՛, դանակն ոսկորին որ հասավ, հորս խոսքն էլ բանատեղ չեմ քցիլ։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Հիմա նույնիսկ եղանակին բուքն ու քամին ալ բանի չի դնելով, օր առաջ լեռն անցնիլ ու տեղ հասնելնին կը նային։ (Թլկատինցի)
  4. հաշվի առնել ◆ Չի հարցնում՝ կոլեկտիվեն բանի տեղ չի դնում։ «Ավ․» ◆ Աշդարենց նիհար, կաշի Պողոսը և Քարթաշ Հայկազ՝ կրակ կը ծամերին և աշխարհը որևէ բանի տեղ չէին դներ։ Էդուարդ Բոյաջյան ◆ Ո՞վ չի իմանում թե քանի դեզ թղթեր են գրվում ու դարսվում պաշտոնատներում։Բայց ո՞վ է նրանց բանի տեղ դնողը։ Վրթանես Փափազյան

Աղբյուրներ

խմբագրել

Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։