մի բուռ հող

Հայերեն դարձվածք

1. գերեզմանը՝ որպես մարդու մահկանացու լինելու խորհրդանիշ ◆ Ա՜խ, աշխարհից մի հույս չըկա. / Ճիճուների ենք կերակուր . / Մի բուռ հողն է բաժինը մեր՝ / Թե տեր դառնանք աշխահրին էլ։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ - Լա՛ո, բուռ մե հող, կտոր մե տախտակ, գազ մե կտավն է մարդու բաժին։ ◆ Էսպես ենք ադամորդիքս, մի բուռ սև հողը կկշտացնի մեր աչքը։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Պապն օր [«որ»] գերեզմանեն գար, պելեշ [բելեշ, «ձրի»] բան չէր ըներ, հիմա ավուճ մը հողով կը կշտանա։ Թլկ.

Աղբյուրներ

1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։