շատ փոքր (հասակով, ծավալով) ◆ Իր երկու թիզ հասակին մեջ կարող էր պարունակել այնքան ոգի։ Հակոբ Օշական◆ Հաստատ ուզում էր խաբել, իր մի թիզ որդին, հազիվ մինչև հոր գոտկատեղը հասնող այս սիրունիկ, անպատկառ լակոտը։ Պերճ Զեյթունցյան◆ Այսպեսով, դեռ թիզ մը տղա և աղջիկ, դուրս նետվեցանք մանկական դրախտեն։ Բենիամին Նուրիկյան◆ - Փսլնքոտներ... բոյնրը թիզ ու կես է, մտքներով արքայություն է անցնում։ Վ . Պողոսյան ◆ Մեկին մեր գյուղում մի թիզ հող ունի, / Թքես մի ծերից մյուս ծերը կընկնի։ Հովհաննես Թումանյան◆ Երկրի վրա թիզ մը տեղ չգտնելով՝ կ'իջնե անոր անդնդային հատակն (ածխահանք)։ Մամ. ◆ Միտքը ոչ մի կերպ չի տեղավորվում մի թիզ վերմակի տակ։ ՎՍիր.
