մկա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ մ(ը)•կա
- Մոկս՝ հիմա, այժմ ◆ Քու հոգուն մկա կառնիմ։ Ահ ◆ Ճժեր, մկա կրակ վառեք, որ խարկվեմ։ Խաչիկ Դաշտենց ◆ Մկա մեր հայ ազգին լայեղ չէ, որ կռապաշտին հայ աղջիկ տանք։ Ահ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։