մկա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ մ(ը)•կա
- Մոկս՝ հիմա, այժմ ◆ Քու հոգուն մկա կառնիմ։ Ահ ◆ Ճժեր, մկա կրակ վառեք, որ խարկվեմ։ Խաչիկ Դաշտենց ◆ Մկա մեր հայ ազգին լայեղ չէ, որ կռապաշտին հայ աղջիկ տանք։ Ահ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։