Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մկ•նաչք 

  1. Արարատյան՝ մկան նման մանր աչք ունեցող ◆ Մկնաչք Մարանը մի ղումաշ մինթանա էր հագել։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։