Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մ(ը)ղ•կ(ը)•տալ 

  1. Վան՝ սիրտը կսկծալ, մեծ վիշտ ապրել ◆ Գասպար ջան, ազիզ արևուդ ղուրբան, սիրտս վառի կըջիգյարս մղկտա կը։ (Խաթաբալա)
  2. Տրապիզոն՝ չափազանց գուրգուրալ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։