մնացորդ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [mnɑˈt͡sʰɔɾd]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ մ(ը)•նա•ցորդ 

Գոյական

1. որևէ բանի չօգտագործված՝ չբաժանված՝ չսպառված մասը
2. ավելցուկ, թերմացք
3. որևէ բանի պահված՝ փրկված մաս՝ նշխար՝ հատված
4. (մաթ․) հանման գործողությունից հետո ստացվող քանակը՝ թիվը
5. (մաթ․) բաժանման գործողության մեջ՝ բաժանարարից փոքր թիվ, որը չի բաժանվում
6. թափոն, արտադրության մեջ օգտագործվող նյութի՝ հիմունքի են, մնացուկ
7. որևէ բանի վերջին՝ ծայրային հատվածը
8. որևէ տոհմի՝ գերդաստանի՝ ցեղի՝ ժողովրդի և այլնի կենդանի մնացած ներկայացուցիչ(ներ), հետնորդ
9. որևէ ուսմունքի՝ պաշտամունքի և այլնի արտահայտություն՝ դրսևորում՝ ազդեցություն մի այլ ուսմունքի՝ պաշտամունքի և այլնի վրա ◆ Այդ աղանդի մեջ վառ կերպով երևում են բնության պաշտամունքի մնացորդները:
10. որևէ բանի հետք՝ նշան՝ արտահայտություն ◆ Հապա այն երիտասարդ կի՞նը, որուն աչքերուն մեջ հրճվանքի մնացորդներ կային։ Վազգեն Շուշանյան
11. (գյուղտնտ․) (անտառ․) կոշտ ջրաբերուկներ
12. (գյուղտնտ․) (անտառ․) նստվածք
13. սուբստրատ, հիմք, աննդատու միջավայր
14. (տնտգ․) տարբերություն փողի մուտքերի և վճարումների միջև՝ որոշակի ժամանակահատվածում. հաշվապահության մեջ՝ տարբերությունը ակտիվների և պասիվների գումարների միջև, միջազգային առևտրական և վճարային հաշվարկներում երկրի արտահանման և ներմուծման արժեքների տարբերությունը (առևտրի հաշվեկշռի մնացորդ - balance of trade) կամ դրա վճարումների և մուտքերի տարբերությունը (վճարային հաշվեկշռի մնացորդ - balance of payment)

Հոմանիշներ

1. մնացուկ, մնացյալ, (հզվդ․)՝ մնացվածք, մնացորդություն, մնացություն
2. նշխար
3. հետնորդ
4. (մաթ․) մնացք
5. տե՛ս ավելցուկ, մնացուկ, թերմացք
6. տե՛ս թափոն
7. (գյուղտնտ․) (անտառ․) սուբատրատ, հիմք, սննդատու միջավայր

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
կենդանական մնացորդներ խոտի կռճոնք բուսական մնացորդներ եկրորդային մնացորդ տեխնիկական թափոն

Թարգմանություններ
գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ остаток (ru) ‎(ostatok), сальдо (ru) ‎(salʹdo) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ débris, résidu անգլերեն՝ balance

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։
• Կիրակոսյան Գրիգոր, Ղուշչյան Համազ, Տիգրանյան Իշխան, Տնտեսագիտական բացատրական բառարան (Ամարաս), Երևան, 1999 — 464 էջ։