մշուշ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mʃuʃ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ մշուշ վանկեր՝ մ(ը)•շուշ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԿիսակրկնավոր կազմություն՝ *miskh- > միշ-՝ հնդեվրոպական *meis- «առկայծել, թարթել, մութ, մշուշ, մառախուղ, ամպ» արմատից։
Գոյական
- մառախուղ, մեգ
- (փխբ․) մթագնող՝ մթությամբ պատող հանգամանք, խավարի՝ մռայլության՝ մոռացման և այլնի քող ◆ Թող հուշերիդ վրա մշուշ չնստի։ «Գրական թերթ»
- (փխբ․) (հզվդ․) որևէ բանի երևույթ՝ տեսք՝ քող ◆ Հանդիսավորության մշուշ:
- (փխբ․) աղոտ՝ ոչ պայծառ երևույթ՝ պատկեր՝ հանգամանք ◆ Վերհիշումների մշուշում… արտացոլվում էր այն աղջկա դեմքը։ Վ. Դաքեսյան
Ածական
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։