Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ մո•լա•գար 

Գոյական

  1. մտամոլ, մոլագարությամբ, մոլուցքով բռնված մարդ, որը որոշակի նպատակ հետապնդելիս մոռանում է զգուշության մասին, նշանակություն չի տալիս իր գործողությունների հավանական վտանգավոր հետևանքներին, որոնք մասամբ կարող են կանխատեսվել նրա կողմից
  2. որևէ մոլուցքի անձնատուր եղած մարդ

Ածական

  1. անզուսպ, կատաղի, մոլեգին ◆ մոլագար ջղաձգություն

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. կատաղախտավոր
  2. տե՛ս կատաղի, մոլեգին

Արտահայտություններ

խմբագրել


Ստուգաբանություն

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։