Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մոհ•բաթ 

  1. Արարատյան, Թբիլիսի՝ պատիվ, հյուրասիրություն, մեծարանք ◆ Ղօնաղի մոհբաթը չիս գիդացի, Պէպո։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Էս մոհբաթը որ տեսավ, մտքումն խիստ շատ զարմացավ։ (Խաչատուր Աբովյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։