մոնթ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɔntʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ մոնթ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- (պատմ․) (եկեղ․) վանական դպրոցի աշակերտ ◆ Հոգևորականը մոնթին սովորեցնում էր գրել, կարդալ։ (Ակսել Բակունց)
- վարդապետի սպասավոր ◆ Ներս մտավ վանահոր մոնթը: (Վիգեն Խեչումյան)
- (հնց․) ընդհանրապես՝ աշակերտ
Հոմանիշներ
խմբագրել- (եկեղ․) աշակերտ
- տե՛ս դպիր (1)
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | մոնթ(ը) | մոնթեր(ը) |
| Սեռ. | մոնթի | մոնթերի |
| Տր. | մոնթի(ն) | մոնթերի(ն) |
| Հայց. | մոնթի(ն) | մոնթերի(ն) |
| Բաց. | մոնթից | մոնթերից |
| Գործ. | մոնթով | մոնթերով |
| երգ. | (մոնթում) | (մոնթերում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։