Հայերեն

վանկեր՝ մո•տետ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

< мотет < ֆր. motet < mot բառ, ասույթ, պատվիրան

Գոյական

  1. (երժշտ․) բազմաձայն վոկալ երաժշտության ժանր
  2. 12-14 դարերում Եվրոպայում տարածված երգ, որը միաժամանակ զուգակցում էր միմյանցից անկախ ստեղծված և տարբեր բառեր ունեցող մեղեդիներ, ըստ որում տենոր կոչվող ցածր ձայնը երգում էր եկեղեցական որևէ երգ լատինական բառերով, իսկ մոտետ կոչվող միջին և տրիպլում կոչվող վերին ձայները ֆրանսիական խոսակցական լեզվով երգում էին սիրային կամ կատակային երգեր

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
  • Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։