մոտուլել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [mɔtuˈlɛl]
վանկեր՝ մո•տու•լել
- Պոլիս, Պարտիզակ, Կարին՝ վարոցով կամ ճիպոտով լծած եզներին քշել
- (փխբ․) որևէ մեկին մյուսի դեմ գրգռել՝ լարել՝ աչքից գցել ◆ Հարսը Էրկանը բզեզը մտավ, էնքան մոտուլեց, օր էրկանը թշնամացուց ախպորը դեմ։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։