մորեմուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [mɔɾɛˈmuk]
վանկեր՝ մո•րե•մուկ
- Չարսանճագ, Սասուն՝ վայրի խաղողի մի տեսակ՝ մանր հատիկներով ◆ Տիկերը ներկելու համար գործ էին ածում մորեմուկի ջիլ (հողի մեջ թաղված մորեմի արմատ) և բրծեխի փայտի չոր կեղև։ Եկ
- Մուշ, Բաղեշ՝ մոշ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։