Հայերեն

«մութ» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

Դասական ուղղագրութեամբ՝ մութ

Ստուգաբանություն

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *meut-՝ *meū- «խոնավ, կեղտոտ, կեղտոտել» արմատից. հմմտ. հին իռլանդերեն mother «մութ», անգլերեն muddy «ցեխոտ»։

մթություն, խավար
երեկո
(փխբ․) տխրություն, վիշտ ◆ Մութը պատեց հոգին։
գիշեր (սովորաբար օր կամ ցերեկ բառերի հետ) ◆ Տքնիր օր ու մութ: (Անահիտ Սահինյան)
(փխբ․) տգիտություն, անգիտություն, խավար ◆ Մեր հոգիները դեռ մնացին մութին մեջ։ Վազգեն Շուշանյան
(փխբ․) մռայլություն, տխրության՝ վշտի արտահայտություն ◆ Վեզիրն եկավ նորից պալատ՝ տխուր Էր նա, մութն երեսին։ (Շոթա Ռուսթավելի)

մուգ, ոչ բաց
խավար, ոչ լույս
խավար, չլուսավորված (տեղ)
մռայլ, մռայլամած, մռայլադեմ (փխբ․)
անպարզ, անհասկանալի, ոչ պարզ, ոչ մատչելի (փխբ․)
ոչ խրախուսելի, վատ, ստոր, չար Ֆինանսական մութ մեքենայություններ (փխբ․)
անուրախ, տխուր, վշտահար (փխբ․)
կասկածելի, ոչ բարեհամբավ (փխբ․)
ոչ գիտակից, անգիտակից, տգետ ◆ Մարդիկ այդ մութ լոկ ուտելու են ընդունակ (Ե. Չարենց) (փխբ․)
խորհրդավոր, անըմբռնելի ◆ Մի մութ մոգությամբ՝ սկսվեց տարվել մտքերով _ այնքան նոր ու անսովոր (Ե. Չարենց) (փխբ․)

խավար, աղջամուղջ, մթոգթյուն՛ մթար, գիշեր, (հզվդ․) նսեմափակ, նսեմափապ (բրբ․) ականակիր, ականակուր, ճետիկ

Բաղադրյալ բառեր
խավարամութ մթնամութ մթագույն մթագնաց Աղբյուրներ