մուժդա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [muʒˈdɑ]
վանկեր՝ մուժ•դա
- Նոր Նախիջևան՝ ավետիս, բարի լուր
- վարձ կամ ընծա, որ տալիս են բարի լուր բերողին ◆ Մուժդա ինչ կուտաս, օր ըսեմ։ (Ձեռագիր) ◆ Եղլուխս մուժդա կիտամ՝ իմ յարոջ խապար բէրեք։ Ահ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։