մուխամմազ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ մու•խամ•մազ
- Թբիլիսի՝ հինգտողյա ոտանավորի ձև, որի առաջին կամ բոլոր տողերը և մյուս տների 5-րդ տողը միևնույն վերջնահանգն ունեն
- այդ ոտանավորով երգ կամ եղանակ։ ◆ Դուդուկչիք նստած մուխամբազ կօծին Գս
- ◆ էսպես մուխամմազ, բայաթի Արութինի ասած (Սայաթ-Նովա)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
- Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։