դժբախտություն բերել, դժբախտացնել ◆ Ձեռնքերնիս կոտրտողը քաթիթալն է, արհեստավորին օճախին [օջախին) մուխը մարողը քափիթալիստն է։ Արփ ◆ Կը հանգչեին այդ մութ զովության մեջ հաջորդ առտվան համար ով գիտե ո՛րդ դուռին առջև ցցվելու ու մուխ մարելու: Հակոբ Օշական
վերջը տալ ◆ «Այս առյուծն էր Նափոլեոնին մուխը մարողը»: Անդրանիկ Ծառուկյան◆ - Թուրքի ձեռքը որ բռնող չլինի, հայի մուխը կմարի: (Ավետիք Իսահակյան)◆ - Աստված այս չարյաց պատճառին մուխը մարե: (Տիգրան Չյոկյուրյան)◆ Եվ վերջապես ատոմային զենքով իր մուխն է մարում:
տանջանք պատճառել, հոգին հանել ◆ -Սրունքներուս ցավը մուխս մարեց ամբողջ գիշերը։ ◆ Կ'առաջարկեմ զիպիլի [զիբիլի] գործարան մը բանալ և հոն «կրթել» այն աղբը... նախքան որ շրջանի բնակչության մուխը մարե: «Զարթոնք»
