Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մու•ձև•թի 

  1. Համշեն՝ թունդ խավար, շատ մութ ◆ Աս մունձևթուն ներ գէշտաս։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։