Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մու•ղաթ 

  1. Արարատյան, Կարին, Շատախ, Ուրմիա, Նոր Բայազետ՝ զգույշ

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. մուղաթ անել՝ էնել - հսկել, պահպանել ◆ Իշխան, դու մի ձիունքուն մուղաթ արա։ Ահ
  2. մուղաթ ըլլիլ՝ լինել - զգույշ լինել ◆ Ախչըկանը լավ մուղաթ գըլլի, ազիզ կը պահե։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  3. մուղաթ կենալ
    1. զգուշանալ, զգաստ, ուշադիր լինել ◆ Մուղաթ կեցի, շատ դժար է էդ անիծածի ձեռքեն պրծնելը։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)
    2. պահպանել, հսկել ◆ Լավ զենքգր տուր, ես քու գանձիդ մուղաթ կենամ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։