Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մու•ճիկ 

  1. Վան՝ երեք գրվաքա (ֆունտ)
  2. երկու բուռ իրար կցած չափ
  3. ցնորենի ամենափոքր չափ, որ ջրաղացպանները վարձ են առնում աղունից, ավուճ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։