մունիկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [muˈnik]
վանկեր՝ մու•նիկ
մունիկ1 խմբագրել
- Քղի՝ ձիու ճանճ
Արտահայտություններ խմբագրել
մունիկ2 խմբագրել
- Նոր Ջուղա՝ բառ, որ գործ է ածվում, երբ առարկայի անունը անմիջապես չի հիշվում ◆ Էդ մունիկները բեր այստեղ։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։