մունիկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [muˈnik]
վանկեր՝ մու•նիկ
մունիկ1
խմբագրել- Քղի՝ ձիու ճանճ
Արտահայտություններ
խմբագրելմունիկ2
խմբագրել- Նոր Ջուղա՝ բառ, որ գործ է ածվում, երբ առարկայի անունը անմիջապես չի հիշվում ◆ Էդ մունիկները բեր այստեղ։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։