Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մու•շա•վա•րա 

  1. գործածվում է կապակցության մեջ

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. մուշավարա անել՝ էնել
    1. զրուցել, խոսակցել ◆ Բանն ու գործն օր կը վերջանար, ձմեռը գոմի օդաները թոփ գըլլեյին, իրար հետ մուշավարա կէնեին օր վախտ անցնիր։ (Ձեռագիր)
    2. խորհրդակցել ◆ Էդպես մուշավարա կէնեն ու գործի կանցնին։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։