մուրիկ-մուրիկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ մու•րիկ-մու•րիկ
- Արարատյան, Վան՝ մանրակրկիտ ◆ Ընկան քունջ ու պոճախ, մուրիկ-մուրիկ ման էկան։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։