Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մու•քու•րիկ 

  1. Արարատյան՝ խոնարարին օգնող անձ, որ ջուր է բերում, կրակ վառում ու այլ կարգի գործեր կատարում ◆ Մուքուրիկներն էլ ... մի խաներ էին կարծում իրանց։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։