Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մ(ը)•ռել 

  1. Մուշ, Բաղեշ, Կեսարիա՝ բանի տեղ դնել, պատիվ տալ
  2. Արարատյան, Սեբաստիա՝ խոսքը լսել, անսալ, հնազանդվել ◆ Կեսուրս ըսավ՝ չի մռեցի։ (Կարապետ Գաբիկյան)
  3. Մարզվան՝ նայել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։