մռմուռ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ մ(ը)ռ•մուռ
- Արարատյան, Մուշ, Վան, Ուրմիա, Խարբերդ, Բալու՝ ցավ, կսկիծ ◆ Մռմուռը ընկավ ջանը։ ◆ Մատը կը ճղի, մէջը աղ կը լցի, ցավի մռմուռից քունը կը խրտնի։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
- Վան՝ կսկծալի ◆ Մռմուռ վերքեր։ (Հրաչյա Աճառյան)
- Ակն, Բինկյան՝ կծու կանաչ պղպեղ
- Սեբաստիա՝ նորահաս գինի, մաճառ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։