Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մ(ը)•ս(ը)ր•քան 

  1. Արարատյան, Կարին, Շիրակ՝ մսուրքի առջևում ան հաստ փայտը կամ գերանը, որի վրա ՝ ամրացվում կապը՝ անասուններին կապելու համար ◆ Աբոն մսրքաները ամրացրեց, փտած կապերը փոխել ու կռկալները անց է կացրել նրանց վրա։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։