մտրըբ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [mtɾəb]
վանկեր՝ մ(ը)•տըրբ
- Վան՝ երգիչ, երգ ասող, գուսան ◆ Մտրբու խաղ որ խլսնի նեյնիմ նեյնիմ կընկընի։ Առծ
- գնչու, բոշա ◆ Մարէ մտրբու լամուկ վառիկիմ էր գողցիր։ (Ձեռագիր)
- (փխբ․) ժլատ, կծծի
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։