Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մ(ը)•րա•ման 

  1. Խարբերդ, Սեբաստիա՝ աման, որի մեջ դնում են մուրը՝ իբրև ներկ գործածելու համար
  2. (փխբ․) անարժեք, ամպետք աման, իր

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։