Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մ(ը)ր•կա•հոտ 

  1. Ղարաբաղ, Վան, Սեբաստիա՝ այրված շորի արձակած տհաճ հոտը, խանձահոտ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։