Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մ(ը)ր•կուկ 

  1. Վան՝ պապակ, տոչորված ◆ Ջուրը ... կվազե ծարավ մրկուկ հողին վրա։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։