մրցակից
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɾt͡sʰɑˈkit͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ մ(ը)ր•ցա•կից
Գոյական
Ածական
- մրցությանը մասնակցող կողմերից, մարդականցից և այլնից յուրաքանչյուրը
- ախոյան, հակառակորդ, թշնամի
- մեկին հավասար արժանիքներ, կարողություններ ունեցող, որևէ տեսակետից մեկի հավասարը (փխբ․)
Հոմանիշներ խմբագրել
- մրցորդ, ախոյան, հակառակորդ
- տե´ս մրցամարտիկ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Ստուգաբանություն խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։