Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ յա•դա•նալ 

  1. Մուշ՝ անտառաբեր դառնալ, բարեկամական ջերմ զգացմունքները սառչել, խորթանալ ◆ Էդ ձին Ղըռ-աթի քուրն է, քանի տարի օր Ղըռ-աթի քուրն է, քանի տարի օր Ղըռ-աթը հողածինների քովը կապրի, էդոր համար յատացել են իրարից։ Հժհք

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։