յալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ յալ
յալ 1 խմբագրել
Արարատյան, Նոր Բայազետ, Ղարաբաղ, Գանձակ, Հավարիկ, Ուրմիա, Նոր Նախիջևան, Կարին, Համշեն՝
- ձիու պարանոցի մազափունջ, բաշ ◆ Ասոնք տեսնին կը օր գիշերները իրանց ձիան յալը զայիմ հուսեն կը։ (Երվանդ Լալայան) ◆ Քյահլան ձիու յալն ու պոչն էլ տակիցը խուզեցին, շինեցին նոր ցկնած քուռակ։ (Պերճ Պռոշյան)
- Հավարիկ՝ (անարգ․) մազեր (կանանց)
Արտահայտություններ խմբագրել
յալ 2 խմբագրել
- Մոկս, Խիզան, Շատախ՝ գնալ
Արտահայտություններ խմբագրել
յալ 3 խմբագրել
- Արարատյան, Ղարաբաղ, Գանձակ, Կռզեն՝ բարձունք, մեծ բլուր ◆ Ոչխարը յալը կտրեց, գերանը կտրեց, յալնըվեր վազ տվավ։ (Նիկողայոս Մամիկոնյան) ◆ Ըխճըկորանցը մեծ քերը ասըմ ա․ –Վախում մեքյ, հենց ա ապան յալումը, հնե, պենջակը ըրեվում ա, եկեքյ կյնանք ապուն կոշտը։ Հժհք
Արտահայտություններ խմբագրել
յալ 4 խմբագրել
- Ամասիա՝ կովի՝ եզան կեր, որ պատրաստում են թեփով՝ աղով և գոլ ջրով
Արտահայտություններ խմբագրել
յալ 5 խմբագրել
- Նոր Նախիջևան՝ գործածվում է կապակցության մեջ
Արտահայտություններ խմբագրել
- յալ անել - հանգստանալ ◆ Սալտաթներեն որը յալ կեներ էրկու իրեք օր։ Ռափայել Պատկանյան
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։