յալլա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɑˈlːɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ յալ•լա
Ստուգաբանություն
խմբագրելՁայնարկություն
- (գվռ․) քաջալերանքի բացականչության դե՜, օ՜ն նշանակություն
- դուրս անելու՝ վռնդելու՝ վանելու բացականչության դու՛րս կորիր նշանակությամբ
Վերաբերական
խմբագրել- գործածվում է արհամարհական երանգավորումով՝ մեկի հեռանալիս՝ փախչելիս՝ հեռու տեղ գնալիս ◆ Ում տեղը մի քիչ նեղանում է, հացը մեջքն է կապում, յալլա՜: (Ակսել Բակունց)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։