Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ յալ•վար

Արարատյան, Թբիլիսի, Ուրմիա, Կարին, Պոլիս, Պարտիզակ, Երզնկա, Վան՝ աղաչանք, պաղատանք ◆ Նորեն կը դառու յալվար, ռըջի կ'էնի. - Դու գիտես,- կըսե,- ես կը մեռնիմ, բաց։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

յալվար անել - խնդրել, աղաչել, աղաչանք-պաղատանք անել ◆ Տղան շատ յալվար արավ, որ էս մեկ գիշերն էլ իր ղոնախը մնա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
յալվար էլնել, յալվար ընկնել - աղաչել, պաղատել ◆ Շատ յալվարն ընկավ, հըմը վերջը համոզեց ախչկան։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Ըխթիարը... յալվար է հ'ընկնում, որ իրան բաց թողնին։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
յալվար ըլլալ Վան՝ - աղաչանք-պաղատան անել, աղաչել, պաղատել ◆ Աղջիկ անունըդ Վառվար, Ո՞ւր կ'էրթաս դարվար, դար-վար, Ձեր աղեկությանը համար, Մանչերը կ'ըլլան յալվար: (Հ․Տեր-Հակոբյան)
յալվար յախա ննգնիլ - աղաչանք-պաղատանք անել ◆ Յալվար յախա հիգամ, ամը ջախտամ։ (Ձեռագիր)

Աղբյուրներ

Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։