Հայերեն

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (գրկն․) բանաստեղծական ժանր, հիմնականում մերկացնող, երբեմն էլեգիական բնույթի, յամբով գրված երկար ու կարճ բանատողերի հերթագայությամբ՝ տան մեջ
  2. Հին Հունաստանում սկզբում այդպես էին անվանում կատակի բնույթ ունեցող այն բանատողերը, որոնք հաղորդում էին ժողովրդական խոսվածքը և կատարվում էին թրակիական երաժշտական գործիքի` յամարիկի նվագի տակ


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Մելս Սանթոյան, Արեն Սանթոյան, Գրականագիտական բառարան, Երևան, «Վան արյան», 2006 — 209 էջ։
  • Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։