յայլա

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [jɑjˈlɑ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ յայ•լա 

Գոյական

1. (նորբ․) (գվռ․) ամառային արոտավայր, որտեղ բարձրանում և ապրում են խաշնարածներն իրենց անասուններով, սար ◆ Շարվեշարան անցան զուգված ուղտերը, Յարս էլ գնաց յայլաները Բինգյոլի։ (Ավետիք Իսահակյան)
2. ամառանոց, ամառն անցկացնելու լեռնային զով տեղ ◆ Դու քո հրամանքդ ամառը յայլաների հովերումը, ձմեռը գռգռան բուխարու կողքին կակուղ բարձի վրա թիկն ես տալիս, էլ գեղըցու վրա միտք էլ չես ցավացնում։ (Պերճ Պռոշյան)

Հոմանիշներ

1. (ժղ․) յայլաղ, սար

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ яйла (ru) ‎(jajla) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

յայլա2

1. Արարատյան, Լոռի՝ երգերի մեջ՝ քառատողի յուրաքանչյուր տողում կրկնվող կամ կրկնությամբ երկրորդ տողերը կազմող բառ ◆ Համբարձում յայլա, Յայլա ջան, յայլա, Լավ օրեր, յայլա, Յայլա ջան, յայլա։ Հովհաննես Թումանյան

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։
• Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։