յաշ

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ յաշ 

յաշ1

1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Շամախի, Մեղրի, Ուրմիա, Նոր Նախիջևան, Կարին, Շիրակ, Մուշ՝ տարիք, հասակ ◆ Էս յաշիս մարթ մը, ամա էտքանը խելքս կտրում չար։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Հուր տանը մեծ յաշավ մարթ կա, կըլոխը կըտրին։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Էն յաշին օր կը հասնիս՝ Պսակն- արև- Գլուխդ վերև։ Բնս
2. Նոր Նախիջևան՝ երիտասարդ ◆ Ծեր ու յաշ ոտքի ելլան փարթված։ (Խաչատուր Փորքշեյան)
3. Նոր Նախիջևան՝ ջահել, խակ, անփորձ ◆ Ես կրակի մատաղ եղա, Յաշ խելքով զգույշ չեղա։ (Խաչատուր Փորքշեյան)
4. Արարատյան, Ղարաբաղ՝ բոյ, հասակ ◆ Արի տես, որ խոսրով շահը մի տարի, հինգ տարի յաշը կլցվի։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
5. տարիքի, հասակի ◆ Հոտըղներ մըջ դաշտին կը կռվռտին իրարու հետ, կը տեսնան, որ հըտ ուր ճամպուն ուրանց յաշ տղե մը գիկա ընցնա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ

1. յաշն առնել Արարատյան՝
   1. հասուն՝ ուսումնական տարիքի հասնել ◆ Էդ եռեսուն տղեն եբոր մեծացան, յաշներն առան, թագավորը կանչեց իրա վեզրին, ասեց։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
   2. հասակն առնել, ծերանալ
2. յաշն առած - հասակն առած, ծերացած, ծեր ◆ Յաշն առաջ մարդ ա։ (Նիկողայոս Մամիկոնյան)
3. յաշը հասնել Արարատյան՝ - հասուն դառնալ, ուսումնառության տարիքի հասնել ◆ Իմ տղերքանց յաշները հասել են, պտի պսակվեն։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
4. իմ յաշիս հասնես (օրհնանք) - իմ տարիքին հասնես, ծերանաս, երկար ապրես (ասում են ծերերը՝ երիտասարդներին օրհնելիս)
5. յաշով - հասակով, տարիքով ◆ Նա ինձմեն յաշով է։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)

յաշ2

1. Վան, Պապեն՝ հանգիստ, հանդարտ

Արտահայտություններ

1. յաշ կաց
   1. լուռ մնա, լուռ կաց
   2. անհոգ եղիր

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։