յաշմախ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ յա•մախ
Ղարաբաղ, Գանձակ, Հավարիկ, Պոլիս, Ամասիա, Կարին, Մուշ, Ալաշկերտ՝
- կանանց երեսի քող ◆ Կնիկները յաշմախնին փարեն մինչև իրենց քթին տակ ու վերեն՝ աչքերուն վրա կքաշեին։ Ռուբեն Զարդարյան ◆ Ալ չարզատ գլխուդ գյուլ յաշմախ բարակ։ Ահ
- Ամասիա՝ լաչակ
- քաղի կամ գլխի փաթթոցի այն մասը, ոևը դեմքի վրա բերելով բերան ու քիթը ծածկում են
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։