յասար

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ յա•սար 

յասար1

1. Արարատյան՝ աներես, կռվարար ◆ Հերիք գռգռաս, յասար անասուն,- անասուն ասաց աղվուն երգող երգող ագռավին։ (Խաչատուր Աբովյան)
2. Ղարաբաղ, Գանձակ՝ թույլ, ծույլ ◆ Հա յասար հաջող ես, կծող չես։ (Նիկողայոս Մամիկոնյան)

յասար2

1. Շատախ՝ ներգործություն, ազդեցություն

Արտահայտություններ

1. յասար անել - ներգործել, ազդել ◆ Հեքիս պիրեյք, ըստի դեղ յանուր ջանին չէրավ,- ասաց։ Ահ

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։