յարամազ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ յա•րա•մազ
Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Կարին, Եվդոկիա, Ամասիա, Վան՝
- խորամանկ, ճարպիկ ◆ Շատ յարամազ է, սատանին ջուրը կտանի, ծարավ ետ կը փերե։ (Ձեռագիր)
- ստահակ, թոկից փախած, անպիտան ◆ Լսողն ի՞նչ կասի, կենամ, կենամ, վերջը մի յարամազ մարդից անպատիվ ըլնի՞մ։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Յարամազ բեձաթը ծուռ կու սովորեցներ ինձ ճամփեն։ (Գարեգին Սևունց)
- Եվդոկիա, Ամասիա՝ չարաճճի
- (փխբ․) խիստ դաժան, ցրտաշունչ ◆ Աս ինչ կատաղած ձմեռ է։ Ասպես յարամազ ձմեռ ոչ պապս էր տեսիր, ոչ էլ պապիս պապը։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։