յարան
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ յա•րան
Ղարաբաղ, Կարին, Կեսարիա, Սասուն՝
- բարեկամ, ընկեր ◆ Իրկուն թոփ են էղնում Ահմատի յարաններ, ․․․ դրկիցներ, որ քիչ յարանութեն անեն։ Հժհք
- Ղարաբաղ, Գանձակ՝ օգնող, աջակից ◆ Յարանը յարա կը բանա։
Արտահայտություններ
խմբագրել- յարանը յարա կը բանա - շատ դեպքում մարդուն ցավ պատճառողը ընկերը՝ բարեկամն է լինում
- ընկածին յարան չեն ըլնի - ընկածի հետ ընկերություն՝ բարեկամություն չեն անի, վատ վիճակի մեջ ընկածից հեռու կփախչեն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։