Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [jɑɾɔt pʰɑˈɾɔt]

վանկեր՝ յա•րոտ•փա•րոտ 

  1. Կարին՝ վերքերով ծածկված ◆ Թաքավորը ըստե թո մնա յարոտ փարոտ, տեղեն թո գնահեքիմ գթնելու։ Հժհք ◆ Էտ մարթը հեսա քանի տարի յա յարոտ-փարոտ հնգե ջլերը։ Հժհք

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։