յարուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [jɑˈɾuk]
վանկեր՝ յա•րուկ
- Ակն, Մուշ՝ փոքրիկ, անուշիկ յար ◆ Չմոռանաս, իմ յարու ասես, լավ պահեն։ (Վիգեն Խեչումյան) ◆ Յարուկ, քեզի ինչ արի, որ իս ճամբու դրիր, թե գնա։ Ազ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։